Biz Kozan'lılar çoğu kez bir birimize hitap ederken, toprağım diye konuşuruz. Bu hitap çokta hoşumuza gider. Bir birimize saygımızı ve içten bağlılık ifadesi kabul ederiz.
Kozanın meşhur bir kaç yaşam algısı var. Kahvesi çok. Adım başı neredeyse. Boş olanına rastlayamazsın.
Topraktaki üretim, yaşam garantisidir. Dört mevsim, tarım yapılır. Ormanlarıyla, hayvancılıkla, yer altı kaynaklarıyla ve akarsularıyla doğayla iç içedir Kozan'lılar.
O nedenle bir birlerine hitap ederken toprağım derler.
Birde vaz geçemedikleri şalvarları var. Kara şalvar! En az iki şalvarları olur. Birini tarlada çalışırken, diğerini en kaliteli seko altına giyerek; çarşıya çıkarlar.
Öyleki nereye giderlerse gitsinler, nerede yaşarlarsa yaşasınlar, evlerinde kara şalvar bulundururlar.
İlk fırsat bulduklarında giyerler.
Tıpkı benim gibi!
Yanlız toprağım insanları çilekeştir. Kan kusarlarda, "anam" diye serzenişleri olmaz.
Adanaya en fazla göç veren ilçedir. Merkez ilçelerin dördünde de yüksek sayıda Kozanlı yaşar.
Başka illerden göç ederek gelenler, mart kedisi olur, bizim Kozanlıdan ses çıkmaz.
Siyasiler, Kozanlının alır desteğini, sonrada yüzüne bakmaz.
Sağda da aynı!
Solda da aynı!
Neyse konuyu başka zaman konuşur ve tartışırız.
Sarıçam ormanları piknik alanında 2 Haziran'da Kozan'lılar derneği öncülüğünde buluşmak üzere.
Adanada, Kozan ve Kozan'lılar buluşacak!
