Askere gideriz, yeterli asker olmak için silahlı eğitimi Kırıkkale silahlarla yaparız.
Ülkemizin önemli günlerini, kağnılarla mermi ve gerekli alet ve edavat taşıdığımız anlatarak kutlarız.
Tarihimizi anlatırız, dönemin sosyo ekonomik, teknoloji ve üretiminden hiç bahsetmeyin. Hep kahramanlık dolu savaşlardan bahsederiz.
Festival yaparız, sadece o bölgenin yetiştirdiği sanatçı, yazar, şairlerinden bahsederiz.
Geleceğe dönük bir atılım yok.
Geçmişte boğuluruz.
Unuttuğumuz şey geçmişe takılarak geleceğe yelken açılamayacağı.
Yıllarca Altın Koza festivali yapıyoruz.
Öne çıkan anlatım:
Yılmaz Güney
Yaşar Kemal
Orhan Kemal
Ve.
Devam ediyor.
Sonra film gösterileri ve ödül dağıtımı.
Ulusal dahi olamıyoruz.
Adana genelini dahi kapsayamıyoruz.
Elbette geçmişimize sahip çıkacağız. Onların yaratıcı rollerini unutmayacağız.
Onlardan elde edeceğimiz rolleri devam ettirecek; sanatçı, yazar, şair vb.lerinin önünü açacağız.
Onlara sahip çıkacağız.
Teşfik edeceğiz.
Ödüllendireceğiz.
İlimizin, ülkemizin ve dünyamızın yeni koşullarında toplumsal vicdanı dile getiren yapıtların, eserlerin ve mısraların varlığıyla çağdaş dünyaya katkı sunacağız.
Ama maalesef altın Koza festivali başladığından beri bu yönde atılımı olmadı.
Umarım ki kardeşim Adana büyük şehir belediye başkanımız, eksikliği görür ve altın Koza festivalini çağdaş dünyaya merhaba diyecek nitelikte yeniden düzenler.
Yeni Yaşar Kemal'ler, Orhan Kemal'ler, Yılmaz Güney'ler; Türkiye'ye kazandırılır.